Ανακοίνωση Μνημών Παράδοσης

 

Αγαπητά μας μέλη, φίλοι συγχορευτές και συγχορεύτριες

Με απόφαση της Πολιτείας αναστέλλονται από 3 Νοεμβρίου 2020 και για ένα μήνα, όλες οι δραστηριότητες πολιτισμού, πολιτιστικών τεχνών και αθλητισμού λόγω του δεύτερου κύματος της πανδημίας covid -19 και απαγορεύονται οι συναθροίσεις.

Τηρώντας πιστά τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας αναστέλλουμε τη λειτουργία μας για ένα μήνα αλλά θα είμαστε κοντά σας μέσα από τις διαδικτυακές ομάδες που έχουμε δημιουργήσει και από το κανάλι μας.

Μένουμε υγιείς, 

Μένουμε ασφαλείς και θα ανταμώσουμε πάλι με το καλό σε ένα μήνα, να χορέψουμε στο νοητό μας κύκλο με τις αποστάσεις μας, γιατί ο χορός είναι η ζωή μας, η διέξοδος από την τριβή της καθημερινότητας μας. Να βιώσουμε και πάλι όμορφες χορευτικές στιγμές ταξιδεύοντας στους ήχους της παράδοσης.

Σας ευχαριστούμε που μας εμπιστεύεστε και μας στηρίζετε.

Νοέμβριος: Γιατί ονομάζεται κρασομηνάς, Αρχαγγελίτης και Αγιομηνάς;

Ο Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη November, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό novem (εννέα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Νοέμβριος ήταν ο ένατος κατά σειρά μήνας.

Αργότερα, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Νοέμβριος μετακινήθηκε στην ενδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία.

Στην αρχαία Αθήνα ο Νοέμβριος ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Πυανοψιώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Μαιμακτηριώνα. Την περίοδο αυτή οι Αθηναίοι γιόρταζαν τα:

Χαλκεία, κατά τα οποία οι σιδεράδες της πόλης τιμούσαν τον προστάτη Θεό τους Ήφαιστο.

Μαιμακτήρια, για να τιμήσουν τον θεό των καιρικών συνθηκών, Δία τον Μαιμάκτη, δηλαδή τον θυελλώδη και να του ζητήσουν ήπιο καιρό, σε μια εποχή που το κρύο δυνάμωνε. Από το προσωνύμιο αυτό του Δία πήραν το όνομά τους, τόσο η γιορτή, όσο και ο μήνας.

Ονομασίες του Νοεμβρίου στο λαϊκό καλεντάρι:

Σποριάς και Μεσοσπορίτης, λόγω της σποράς δημητριακών και οσπρίων.

Βροχάρης για τις βροχές του.

Ανακατωμένος, λόγω των ακατάστατων καιρικών συνθηκών.

Κρασομηνάς, επειδή ανοίγονται τα βαρέλια με το καινούργιο κρασί (σε πολλά μέρη στις 3 Νοεμβρίου, εορτή της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γεωργίου).

Αϊ Ταξιάρχης, Αρχαγγελίτης, Αρχαγγελιάτης, Αϊ Στράτης και Αϊ Στράτηγος, από την εορτή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8 Νοεμβρίου.

Αγιομηνάς, από την εορτή του Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου). Την ημέρα αυτή οι γυναίκες δεν άνοιγαν ψαλίδι και οι άνδρες σουγιά, για να μην ανοίξει το στόμα του ο λύκος.

Φιλιππιάτης, από την εορτή του Αγίου Φιλίππου (14 Νοεμβρίου).

Αντριάς, από την εορτή του Αγίου Ανδρέα (30 Νοεμβρίου), επειδή πιστεύεται ότι το κρύο «αντρειεύει». Ο Άγιος Ανδρέας λέγεται και Τρυποτηγανάς, επειδή, όπως έλεγαν, τρυπούσε τα τηγάνια όσων δεν έκαναν τηγανίτες την ημέρα αυτή.

Από την εορτή του Αγίου Φιλίππου (14 Νοεμβρίου) έως τα Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) η Εκκλησία επιβάλλει την τήρηση νηστείας, το γνωστό Σαρανταήμερο, ενώ μία ακόμη γιορτή σηματοδοτεί εκκλησιαστικά τον Νοέμβριο: Τα Εισόδια της Θεοτόκου(21 Νοεμβρίου), που μας θυμίζουν την έλευση της νεαρής Μαρίας (μετέπειτα Θεοτόκου) στο Ναό και την αφιέρωσή της στο Θεό από τους γονείς της Ιωακείμ και Άννα. Την ημέρα αυτή οι γεωργοί συνήθιζαν να έχουν αργία και να τρώνε πολυσπόρια, ένα μείγμα από δημητριακά και όσπρια. Σημαντική εκκλησιαστική γιορτή είναι και του Αγίου Στυλιανού (26 Νοεμβρίου), προστάτη των μικρών παιδιών, τα οποία «στυλώνει».

Εορτολόγιο Νοεμβρίου:

1 Νοεμβρίου Ανάργυρος, Ανάργυρη, Αργύριος, Αργυρία, Δαμιανός, Δαμιανή, Κοσμάς, Κοσμία

2 Νοεμβρίου Ακίνδυνος, Ακίνδυνη, Αφθονία, Ελπιδοφόρος, Πήγασος

3 Νοεμβρίου Ακεψιμάς

4 Νοεμβρίου Ιωαννίκιος, Ιωαννίκη, Νίκανδρος, Νικάνδρα, Πορφύριος, Πορφυρία

5 Νοεμβρίου Γαλακτίων, Γαλακτία, Επιστήμη, Λίνος, Λίνα, Σιλβανός, Σιλβάνα, Σύλβια, Σύλβιος

6 Νοεμβρίου Λεονάρδος

8 Νοεμβρίου Άγγελος, Αγγελική, Γαβριήλ, Γαβριηλία, Γαβριέλα, Ελεημονήτρια, Ευταξία, Λεμονιά, Μεταξάς, Μεταξία, Μιχαήλ, Μηχαηλία, Μιχαέλα, Πανορμίτης, Πανορμίτα, Σεραφείμ, Σεραφειμία, Σταμάτιος, Σταματίνα, Σταματία, Στρατηγός, Στρατηγώ, Ταξιάρχης, Ταξιαρχία

9 Νοεμβρίου Νεκτάριος, Νεκταρία, Ονησιφόρος, Ονησιφόρα

10 Νοεμβρίου Αρσένιος, Αρσενία, Σωσίπατρος

11 Νοεμβρίου Βικέντιος, Βικεντία, Βίκτωρ, Βικτωρία, Δράκος, Δράκων, Μηνάς

12 Νοεμβρίου Νείλος

13 Νοεμβρίου Χρυσόστομος, Χρυσοστομία

14 Νοεμβρίου Φίλιππος, Φιλιππία

16 Νοεμβρίου Ιφιγένεια, Ματθαίος, Ματθίλδη

17 Νοεμβρίου Γεννάδιος

18 Νοεμβρίου Πλάτων

21 Νοεμβρίου Δέσποινα, Καισαριανή, Μαρία, Μαριέττα, Μαριανός, Μαριανή, Μάριος, Παναγιώτης, Παναγιώτα

22 Νοεμβρίου Βαλεριανός, Βαλεριανή, Βαλέριος, Βαλέρια, Κάλλιστος, Κικιλία, Φιλήμων

23 Νοεμβρίου Αμφιλόχιος, Αμφιλοχία

24 Νοεμβρίου Κλήμης, Κλημέντιος, Κλημεντία, Κλημεντίνη

25 Νοεμβρίου Αικατερίνη, Μερκούριος

26 Νοεμβρίου Νίκων, Στέργιος, Στεργία, Στεργιανός, Στεργιανή, Στυλιανός, Στυλιανή

28 Νοεμβρίου Ειρήναρχος

29 Νοεμβρίου Φαίδρα, Φαίδρος, Φιλούμενος, Φιλουμένη

30 Νοεμβρίου Ανδρέας, Ανδρεάνα, Φρουμέντιος

Παροιμίες για τον Νοέμβριο:

Νοέμβρη νόα κι έσπερνε, Δεκέμβρη ιδέ κι απόσπειρε, κι έμπα και στ’ αμπέλι σου καλονοικοκύρης μέσα.

Νοέμβρη οργώματα κι ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές.

Ο Νοέμβρης έκλεισε; Τα ζευγάρια είναι στο στάβλο.

Ο Νοέμβρης κι αν βροντά, το κρασάκι να ’ναι καλά!

Ο Νοέμβρης με βροχή, σκάβει, σπέρνει όλη τη γη.

Το Νοέμβρη κρύο κάνει κι η φωτιά θα μας ζεστάνει.

Το Νοέμβρη, το Δεκέμβρη, φύτευε καταβολάδες.

Πηγή : dogma.gr

Μαθήματα Χορού και τις Κυριακές

 

Ο παραδοσιακός χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής. Χορεύοντας εκφράζεις όλα τα συναισθήματα σου και ξεφεύγεις για λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Γνωρίζοντας ότι πολλοί από εσάς θα θέλατε να ασχοληθείτε με την τέχνη του παραδοσιακού χορού αλλά δεν το επιτρέπουν οι ώρες ενασχόλησης με τα διάφορα θέματα που αντιμετωπίζετε στην καθημερινή σας ζωή, ή δεν προλαβαίνετε την παρακολούθηση των μαθημάτων τις καθημερινές λόγω του βεβαρημένου προγράμματος που τυχόν έχετε, δημιουργήσαμε ένα ακόμη Τμήμα Ενηλίκων που θα λειτουργεί κάθε Κυριακή 12:30-14:00. 

Όλα τα τμήματα λειτουργούν στο χώρο μας, τηρώντας τα μέτρα προστασίας για τη δημόσια υγεία κατά της πανδημίας.

Χορεύουμε, Μένουμε ασφαλείς, Μένουμε υγιείς! 

Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη και τη στήριξη.

Έναρξη παιδικού τμήματος μουσικό - κινητικής αγωγής

Σας έχουμε και άλλη ευχάριστη έκπληξη!

Δημιουργήσαμε το παιδικό τμήμα που ξεκίνησε το Σάββατο 17 Οκτωβρίου. Τα μαθήματα θα γίνονται κάθε Σάββατο και Κυριακή 11:30 - 12:30 και απευθύνονται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και άνω. Τα μαθήματα θα περιλαμβάνουν δημιουργική απασχόληση- μουσικό - κινητική αγωγή, θεατρικό παιχνίδι και παραδοσιακό χορό. Αγαπάμε τα παιδιά μας, τους μεταδίδουμε την αγάπη μας για την παράδοση, ζούνε όμορφες στιγμές παίζοντας και χορεύοντας. Όλα αυτά θα γίνουν με μεγάλη προσοχή και τηρώντας τα μέτρα προστασίας για τη δημόσια υγεία. 

ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ, ΚΡΑΤΑΜΕ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΝΟΥΜΕ ΥΓΙΕΙΣ 

Τα παιδιά μας αυτούς τους κανόνες τους γνωρίζουν πολύ καλά και θα χαρούν τις στιγμές των μαθημάτων με την διδασκαλία της Ειρήνης Κυργάκη και του Ερρίκου Βένγκα.

Οι Μνήμες Παράδοσης Ν Ιωνίας σε κανάλι στο youtube

Με χαρά σας ανακοινώνουμε ένα ακόμη δημιούργημά μας, το κανάλι μας, όπου μέσα από αυτό θα μας γνωρίσετε ακόμη περισσότερο. Εκεί θα δείτε τη συμμετοχή μας σε διάφορες εκδηλώσεις με την παρουσίαση χορών του τόπου μας. Ένα δημιούργημα που θα κρατά ζεστή τη μνήμη μας μέχρι να αλλάξουν τα δεδομένα και οι συνθήκες που ζούμε, λόγω της πανδημίας και να οργανώσουμε και να παρουσιάσουμε μια δική μας μουσικό - χορό - θεατρική εκδήλωση. Σας ευχαριστούμε που μας στηρίζετε και είστε δίπλα μας θετικά στην όλη προσπάθειά μας. Θα σας ζητήσουμε να κάνετε ένα δώρο εγγραφείτε στο κανάλι μας, δώστε μας την αγάπη σας. 

Μνήμες Παράδοσης Ν Ιωνίας

Ή απλά αναζητείστε Μνήμες Παράδοσης

80 Χρόνια από την Ιστορική Επέτειο του ΟΧΙ

Χρόνια Πολλά Ελλάδα! 

Ογδόντα χρόνια μετά την ημέρα που η Ελλάδα μπήκε επισήμως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον αγώνα της, ογδόντα χρόνια από την ημέρα που σηματοδότησε το έπος του ’40 και την ηρωική Εθνική Αντίσταση,Μια ιστορική επέτειος που εορτάζεται πολύ διαφορετικά και βρίσκεται στον αστερισμό της πανδημίας. 

Χρόνια Πολλά με υγεία! Χρόνια Πολλά κρατώντας τη δύναμη που έχει η ψυχή μας , το ηθικό μας, η μνήμη μας !

Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου

 

Ο Πρόεδρος και χοροδιδάσκαλος μας Enrico Venga, εκπροσώπησε τον σύλλογό μας στον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940.

 Ένας διαφορετικός εορτασμός λόγω της πανδημίας και συγκεκριμένα τελέστηκε δοξολογία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Χαλκηδόνας και Νέου Ηρακλείου κ. Γαβριήλ και παρέστησαν η Δήμαρχος Νέας Ιωνίας κα Δέσποινα Θωμαίδου, εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου, Περιφέρειας Αττικής, Εκπαιδευτικής Κοινότητας, Πολιτιστικών Συλλόγων κλπ. 

Ευχόμεθα σε όλους Χρόνια Πολλά με υγεία !

Άγιος Δημήτριος: Αρματωμένος την Αρματωσιά του Θεού

Ο άγιος Δημήτριος μαζί με τον άγιο Γεώργιο, είναι τα δυό παλληκάρια της χριστιανοσύνης. Αυτοί είναι κάτω στη γη, κ οἱ δυό αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ είναι απάνω στον ουρανό. Στα αρχαία χρόνια τους ζωγραφίζανε δίχως άρματα, πλην στα κατοπινά τα χρόνια, τους παριστάνουνε αρματωμένους με σπαθιά και με κοντάρια και ντυμένους με σιδεροπουκάμισα. Στον έναν ώμο έχουνε κρεμασμένη την περικεφαλαία και στον άλλον το σκουτάρι, στη μέση είναι ζωσμένοι τα λουριά που βαστάνε το θηκάρι του σπαθιού και το ταρκάσι πόχει μέσα τις σαγίτες και το δοξάρι. Τα τελευταία χρόνια, ύστερα από το πάρσιμο της Πόλης, οι δυό αυτοί Άγιοι και πολλές φορές κι ἄλλοι στρατιωτικοί Άγιοι, ζωγραφίζουνται καβαλλικεμένοι απάνω σε άλογα, σε άσπρο ο άγιος Γεώργης, σε κόκκινο ο άγιος Δημήτρης. Κι ὁ μεν ένας κονταρίζει ένα θεριό κι ὁ άλλος έναν πολεμιστή, τον Λυαίο.

Η συνέχεια του άρθρου στην σελίδα Λαογραφία.:)

Ξεκινήσαμε Ζούμπα στις Μνήμες

 

Αν θέλετε μια πιο ευχάριστη μορφή άσκησης, κάτι που να σας θυμίζει μια έξοδο με τις φίλες σας , δοκιμάστε την ZUMBA. Είναι ένα είδος άσκησης που συνδυάζει αερόβια με χορό.

Κάνουμε ZUMBA, διασκεδάζοντας και τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας για τη δημόσια υγεία.

Ξεκινάμε παραδοσιακό χορωδιακό τραγούδι με Παναγιώτη Σδούκο

 

Η δημιουργία τμήματος χορωδίας και παραδοσιακού χοροτράγουδου στο σύλλογό μας είναι γεγονός. Παραδοσιακό χοροτράγουδο με τη διδασκαλία του Παναγιώτη Σδούκου.

Τα μαθήματα ξεκινούν από αύριο Δευτέρα και από ώρας 18:00 -20:00. Μαθαίνουμε παραδοσιακή μουσική, μαθαίνουμε παραδοσιακό χοροτράγουδο, τηρώντας όλα τα μέτρα για τη δημόσια υγεία. Μένουμε ασφαλείς, ταξιδεύοντας στους ήχους και ακούσματα της παράδοσης.

Χαρούμενα γενέθλια δάσκαλε

 

Δάσκαλε Χρόνια Πολλά !!!

Ανακοίνωση Μνημών Παράδοσης Ν Ιωνίας

 

Αγαπητά μας μέλη, συγχορευτές και συγχορεύτριες.

Καλή μας αντάμωση στη νέα χορευτική χρονιά.

Μια νέα χορευτική χρονιά ξεκινά έχοντας ως βάση το ανώτερο αγαθό την υγεία. Με αισιοδοξία και ελπίδα ελάτε να ταξιδέψουμε στην παράδοση και όσα όμορφα συναισθήματα αποκομίζουμε από τον χορό.

Μένουμε υγιείς, Μένουμε ασφαλείς , Χορεύουμε τηρώντας τα μέτρα υγιενής και προστασίας , όπως έχουν διαμορφωθεί μέχρι σήμερα.Χορεύουμε τηρώντας αποστάσεις προστατεύοντας τους συγχορευτές μας και εμάς τους ιδίους.

Χορεύουμε με σεβασμό και αγάπη στην παράδοση και πειθαρχούμε στα μέτρα και κανόνες προστασίας της υγείας και απολαμβάνουμε όλα τα οφέλη που μας προσφέρει ο χορός.

Από 1η Σεπτεμβρίου ημέρα Τρίτη και από ώρα 19:00-21:00 ξεκινά το μάθημα η πρώτη χορευτική ομάδα.

Οι μαθητές των χορευτικών ομάδων θα ενημερώνονται τηλεφωνικά για τη διαμόρφωση του προγράμματος.

Θα σας περιμένουμε την Παρασκευή 28/08/2020 και το Σάββατο 29/8/2020 και από ώρας 19:00-21:00 στην αίθουσα του συλλόγου για εγγραφές.

Σας περιμένουμε με αγάπη και σας ευχαριστούμε για την στήριξή σας.

Ανακοίνωση Μνημών Παράδοσης Ν. Ιωνίας

Μια εκπαιδευτική χορευτική χρονιά αισίως έφθασε στο τέλος. Η χρονιά που διανύσαμε είχε πολλές όμορφες εμπειρίες και στιγμές, αλλά μάθαμε και ότι τίποτα δεν μπορούμε να έχουμε δεδομένο, όπως το ανώτερο αγαθό την υγεία μας. 

Μάθαμε να χορεύουμε στο τέλος της χορευτικής χρονιάς, τηρώντας τα μέτρα προστασίας και υγιεινής. Όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν γιατί είμαστε μια αγαπημένη ομάδα, χοροδιδάσκαλος, χορευτές και ΔΣ.

Θέλουμε να σας εκφράσουμε τις θερμές ευχαριστίες μας για την εμπιστοσύνη και την αγάπη που μας δείξατε και να σας ευχηθούμε Καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές !!!Καλή μας αντάμωση την 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα έναρξης των μαθημάτων. για το νέο ταξίδι μας στον παραδοσιακό χορό!

Ο Αύγουστος στην Παράδοση

Ο Αύγουστος στην Παράδοση

Ο Αύγουστος ήταν ο έκτος μήνας στο ρωμαϊκό ημερολόγιο και λεγόταν sextilis, αλλά προς τιμήν του Οκταβιανού Αύγουστου τον μετονόμασαν σε Αύγουστ (Σεβαστός) το έτος 8 π.Χ. . Ο ίδιος ο Οκταβιανός το 4 π.Χ. πρόσθεσε μια ακόμα μέρα. Λέγεται ότι το έκανε για να μην υστερεί ο μήνας αυτός ο αφιερωμένος στον ίδιο σε μέρες από τον Ιούλιο που είχε 31 μέρες και ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο καίσαρα. Αντίστοιχος μήνας των αρχαίων Ελλήνων ήταν ο Μεταγειτνιών, ενώ στο Βυζάντιο ήταν ο τελευταίος μήνας και η 31 Αυγούστου λεγόταν κλειδοχρονιά. Ο λαός τον ονόμασε συκολόγο, Δριμάρη, Αλουστος, Πενταφάγης, παχομύγης, τραπεζοφόρος.

Σε αλλοτινές εποχές που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν τις καιρικές αλλαγές και άλλα φυσικά φαινόμενα τις απέδιδαν στα κακά πνεύματα και στις δαιμονικές παρουσίες που ζηλεύουν την ανθρώπινη ευτυχία. Έτσι λοιπόν πίστευαν ότι την όμορφη αυτή εποχή για τους ανθρώπους «χαλούσαν» τα κακά πνεύματα. Είναι οι δρίμες του Αυγούστου ή δρίματα. Η λέξη παράγεται από την λέξη δριμύς. Τα κακοποιά πνεύματα που κυριαρχούν αυτές τις μέρες φέρονται με σκληρότητα στους ανθρώπους και καταστρέφουν τις σοδιές και την υγεία τους. Στην Κύπρο τις αποκαλούσαν «κακαουστιές», κακές μέρες. Πίστευαν ότι διαρκούν από τρεις ως δώδεκα μέρες. Τα ξωτικά αυτά, οι καλικάντζαροι του καλοκαιριού, γυρίζουν στα βουνά και τα λαγκάδια και επηρεάζουν τα νερά. Αντίστοιχες δυσοίωνες μέρες εθεωρούντο και οι έξι πρώτες μέρες του Μαρτίου σχετική παροιμία το επιβεβαιώνει: «Τ΄ Αυγούστου οι δρίμες στα πανιά και του Μαρτιού στα ξύλα», δηλαδή τον Αύγουστο σαπίζουν τα υφάσματα και τον Μάρτιο τα ξύλα.

Τις πρώτες μέρες του Αυγούστου «μηνολογιάζουν», δηλαδή προβλέπουν τον καιρό για όλους τους μήνες του χρόνου. Είναι τα γνωστά μερομήνια. Από τον καιρό των δώδεκα πρώτων ημερών μάντευαν τον καιρό όλου του χρόνου.

Στον Πόντο τις έλεγαν «σαπέας» (από το ρήμα σαπίζω). Στη διάρκεια τους δεν έπλεναν τα ρούχα, γιατί πίστευαν ότι θα σαπίσουν, δεν λούζονταν για να μην πέσουν τα μαλλιά τους, δεν έκοβαν ξύλα για να μην σκουληκιάσουν, δεν έκαναν γάμους ούτε βαπτίσεις. Δεν έμπαιναν στους κήπους για να μην σαπίσουν τα φυτά, δεν έκαναν ούτε τουρσιά. Όλα αυτά τα παθήματα τα έλεγαν «αυγουστιάσματα».

Κατά τη λαϊκή παράδοση ο Αύγουστος είναι ο μήνας που τρέφει τους άλλους έντεκα. Οι περισσότεροι καρποί συλλέγονταν αυτόν τον μήνα. Τα ξακουστά φουντούκια του Πόντου συλλέγονταν τώρα και εξάγονταν σε όλη την Ευρώπη. Καπνός, καρύδια, σταφύλια, δαμάσκηνα, απίδια ωρίμαζαν την εποχή αυτή.

Στα ψηλά μέρη του Πόντου ξεκινούσε το όργωμα των χωραφιών και ξεκινούσε η σπορά. Το όργωμα γινόταν με πρωτόγονο τρόπο, με το ξύλινο αλέτρι του Ησιόδου. Ακολουθούσε η σπορά, με το νέο φεγγάρι πάντα και το καλόπιασμα των βοδιών στα οποία έδιναν από μια χούφτα κριθάρι.

Στην περιοχή του παππού μου, το Επές, την εποχή αυτή αλώνιζαν τα σιτηρά, ζύμωναν ψωμιά με το νέο σιτάρι και έλεγαν ¨νε ΄ν ψωμίν και νε΄ ν καρδίαν (νέο ψωμί και νέα καρδιά).

Τον Αύγουστο γινόταν και οι προεργασίες της επιστροφής των ζώων από τα παρχάρια. Υπάρχει η παροιμία: «Επάτεσα σον Αύγουστον και ση χιονί την άκραν /τα ζα φεύ΄νε ας σον παρχάρ, φεύ΄νε αση ν αντάραν». Κατέβαζαν τα ζώα στα χαμηλά και άφηναν τα πρόβατα έξω στα χωράφια να κοπρίσουν την γη με τα κοπριά και ούρα, «κάθιζαν γιατάχ», δηλαδή έκαναν ένα στρώμα που λίπαινε τα χωράφια.

Ήταν ο μήνας που η καλή πόντια νοικοκυρά ετοίμαζε όλες τις προμήθειες του χειμώνα. Για τις τεμπέλες και τις ανεπρόκοπες έλεγε η λαϊκή παροιμία: «Αυγουστοκοδέσποινα, καλαντογυρεύτρα», δηλαδή η οικοδέσποινα που δεν έκανε καμία δουλειά και έμενε άπραγη τον Αύγουστο, τον Γενάρη θα ζητιανεύει, γιατί δεν θα είχε φροντίσει να έχει αποθέματα.

Όλοι οι πόντιοι τηρούσαν με μεγάλη ευλάβεια τη σαρακοστή του Αυγούστου, τη θεωρούσαν ισοδύναμη με την μεγάλη νηστεία της σαρακοστής. Θυμάμαι τη γιαγιά μου που την τηρούσε με ευλάβεια μέχρι τον θάνατό της στα 98 της χρόνια. Έτρωγε μόνον ψάρι και λάδι στις 6 Αυγούστου, της μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

Αύγουστε καλέ μου μήνα να ‘σουν δυο φορές τον χρόνο.

Εικ.: Λεπτομέρεια από πίνακα του Γιάννη τσαρούχη

(Πρώτη δημοσίευση – Αύγουστος 2016)

Γιώτα Ιακειμίδου

Φιλόλογος

Ο Μάης στην Παράδοση

Ο Μάης στην Παράδοση

Ο ΜΑΗΣ ΣΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ

Ο Μάης έχει δύο όψεις, είναι καλός μαζί και κακός. Είναι Καλομηνάς, είναι Λούλουδος, Πράσινος, Τριανταφυλλάς, αλλά είναι συγχρόνως και καταραμένος:

«Να μην σ’εύρει η κακιά ώρα του Μάη» λέει ο κόσμος.

Η λατινική του ονομασία είναι Majus και οφείλεται στο γεγονός ότι ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους στους προγόνους τους, τους majores. Τον Μάιο υπήρχαν δύο μεγάλες γιορτές προς τιμή των νεκρών: Τα Λεμούρια και τα Ροζάλια.

Στο ελληνικό λαϊκό εορτολόγιο τα Ροζάλια έχουν γίνει Ρουσάλια και είναι επίσης γιορτή των νεκρών. Το Σάββατο της Πεντηκοστής που είναι και το μέγα Σάββατο λέγεται του Ρουσουλιού το Σάββατο, είναι ημέρα αποφράδα, όπως λένε, δηλαδή κακή και δεν κάνει τίποτα ν’αρχίσεις την ημέρα αυτή ούτε να δουλέψεις. Από την Ανάσταση ως την Πεντηκοστή οι ψυχές είναι ελεύθερες να τριγυρνούν στον Απάνω Κόσμο.

Ο φόβος των νεκρών, το Μάη, είναι ένα έντονο συναίσθημα που έχει δημιουργήσει και μια σειρά από απαγορεύσεις. Δεν γίνονται γάμοι τότε:

«το Μάη δεν φυτεύουμε, ούτε στεφανωνόμαστε» λένε στην Κέρκυρα.

Οι τρεις πρώτες ημέρες του Μάη λέγονται δρίμες όπου δεν γίνεται καμιά δουλειά. Ιδιαίτερα στις 3 Μαΐου, της Αγίας Μαύρας, δεν κάνουν δουλειές για να μη γίνει της Μαύρας λένε. Επίσης μια άλλη ημέρα αποφράδα είναι στις 8 Μαΐου, του Άγιου Ιωάννη του θεολόγου που σε πολλά μέρη ονομάζεται αϊ Γιάννης Χαλαζάς ή Βροχάρης. Είναι προφανές ότι ο μεγάλος κίνδυνος για τα σπαρτά είναι η βροχή και τα χαλάζι αυτόν τον καιρό.

«Στων αμαρτωλών τη χώρα, το μάη μήνα βρέχει» λέει ο λαός

Και στις 9 Μαΐου, του άγιου Χριστόφορου, κρατούσαν αργία γιατί ο άγιος έχει το χαλάζι στο μανίκι του και μη τύχει και το αφήσει αν δουλέψουν.

Στη Ήπειρο λένε : «ο αϊ Γιάννης το πήζει (το χαλάζι) κι ο αϊ Χριστόφορος το ρίχνει».

Αυτό συμβαίνει στις σιτοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας όπου οι Άγιοι που αναφέραμε είναι μνησίκακοι. Απεναντίας ο Ιωάννης ο Θεολόγος είναι καλός για τις περιοχές που καλλιεργούσαν τριαντάφυλλα (για την ακμάζουσα τον περασμένο αιώνα βιομηχανία του ροδέλαιου), λέγεται Τριανταφυλλάς και ενσαρκώνει την ευεργετική δύναμη που κάνει τα τριαντάφυλλα να ανθίζουν.

Το πόσο διφορούμενο μπορεί να είναι το περιεχόμενο του χρόνου, ανάλογα με τις πραγματικές συνθήκες της ζωής, φαίνεται πολύ καθαρά σε μια άλλη όψη του Μάη, που έχει σχέση με την πορεία του Ήλιου. Το Μάη η μέρα όλο και μεγαλώνει, ενώ η νύχτα μικραίνει και επομένως ελαττώνονται οι ώρες του ύπνου. Μιλάμε, βέβαια, για την εποχή όπου ο ρυθμός της ανθρώπινης ζωής, ακολουθούσε το ρυθμό της φύσης, τότε που δεν είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα να κάνει τη νύχτα μέρα. Όσο περισσότερες ώρες είναι κανείς ξυπνητός τόσο περισσότερο πεινάει. Γι αυτό το Μάη ο λαός τον λέει Πεντεφά και Πεντοδείλινο. Στην Σκιάθο λένε:

«ο Μάης ο πενταφάγωτος και πάλι πεινασμένος»

Τρώνε λοιπόν αλλά και δουλεύουν πολύ. Η ημέρα ήταν μεγάλη, δούλευαν από «ήλιο σε ήλιο» και αυτό δεν τους άρεζε. Γιαυτό λέει το τραγούδι:

«Ήλιεμ, που βγαίνεις το ταχύ κι αργείς να βασιλέψεις,

σε καταριούνται η εργατιά κι οι ξενοδουλευτάδες».

Όπως είπαμε ο Μάης είναι και καλός και κακός. Έτσι ο λαός έχει έθιμα και για να αποτρέψει το κακό αλλά και να προκαλέσει το καλό. Τα μέσα που αποτρέπεται το κακό ήταν το νερό και η φωτιά και οι άνθρωποι τα θεωρούσαν ως Καθαρτήρια. Η φωτιά καθαρίζει από το μίασμα και το νερό ξεπλένει τις αμαρτίες. Τα δύο αυτά καθαρτήρια τα συναντούμε στις γιορτές του Ψυχοσάββατου της πεντηκοστής, τη πρωτομαγιά και για τους θρακιώτικους πληθυσμούς την 21η Μαΐου που τελούσαν και τελούν ακόμα τα Αναστενάρια.

Το κακό που παραμονεύει το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής είναι ο φόβος των νεκρών, ο φόβος μήπως τους βλάψουν οι νεκροί. Έτσι το κακό το αποτρέπουν με το νερό. Ένα χαρακτηριστικό έθιμο, το έθιμο του Κατακλυσμού, γίνονταν στην Κύπρο. Η γιορτή κρατούσε τρείς ημέρες. Η πρώτη ημέρα είναι αφιερωμένη στου νεκρούς. Κανένας δεν δουλεύει και κυρίως δεν πλένουν, γιατί πιστεύουν πως οι ψυχές θα πιουν τα ακάθαρτα νερά, τ’αποζύμια, που χύνονται στις αυλές των σπιτιών. Την δεύτερη ημέρα (Κυριακή της Πεντηκοστής) στέλνουν στην εκκλησία τους καρπούς της εποχής και κρασί, για να ευλογηθούν και το βράδυ τα παίρνουν πίσω. Την τρίτη ημέρα, την ημέρα του Αγίου Πνεύματος, γίνεται το καθαυτό έθιμο του κατακλυσμού όπου καταβρέχουν ο ένας τον άλλο από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου.

Ποιο είναι το κακό που εντοπίζεται - για τους κατοίκους της βόρειας και Ανατολικής Θράκης - στις 21 Μαΐου δεν είναι εύκολο να καθοριστεί. Το γεγονός πάντως είναι ότι στα Αναστενάρια (που ακόμα γίνονται στο Λαγκαδά, στην Αγία Ελένη Σερρών, στην Μελίκη Ημαθίας κλπ από πρόσφυγες που ήρθαν από το Κωστί και από άλλα μέρη της Ανατολικής Θράκης) το κύριο στοιχείο είναι η φωτιά. Οι αναστενάρηδες πατούν, όπως ξέρουμε, πάνω στα κάρβουνα. Και ο χαρακτήρας αυτής της πυροβασίας είναι αποτρεπτικός και καθαρτικός. Αλλά και ολόκληρη η τριήμερη γιορτή του Κωσταντίνου και Ελένης έχει αποτρεπτικό χαρακτήρα. Ειδικά την τρίτη ημέρα στην παλιά πατρίδα τους, το Κωστί, οι αναστενάρηδες ζώνουν με κυκλικό χορό το σταυροδρόμι, τον τόπο απ όπου μπαίνουν και βγαίνουν τα καλά και τα κακά πνεύματα «για φύλαξη από κακό πράμα για να μη μπορεί να προχωρεί κακό πράμα», όπως έλεγαν. Το πράμα το έλεγαν ή χασταλίκ (ασθένεια- ευλογιά-χολέρα) ή βασιλικό πράμα (τούρκικος στρατός).

Τέλος η Πρωτομαγιά συνδυάζει και αυτή τις δύο όψεις του Μάη.

Ο κίνδυνος που παραμονεύει είναι τα μάγια. Οι λέξεις Μάης- μάγια-μαγεύω συνδέονται παρετυμολογικά, ωστόσο ο φόβος είναι υπαρκτός και το Μάη, λένε τα μάγια πιάνουν, Γιατί; Δεν γνωρίζουμε ακριβώς. Η ερμηνεία μάλλον βρίσκεται στη σφαίρα της παραψυχολογίας. Στο Σαμακόβι της Ανατολική Θράκης πάλι, λένε πως έβγαινε ένας άνθρωπος τσιπλιάτκους, δηλαδή ολόγυμνος, ξάπλωνε στο χωράφι με τα σπαρτά, έλεγε λόγια μαγικά και όλο το χωράφι «πλάγιαζε» (αυτή η φοβερή εικόνα όταν το χαλάζι ή η δυνατή βροχή κάνουν τα στάχυα να πλαγιάσουν). Μόνο τρία στάχυα μένανε ορθά, τα έπαιρνε και τα πήγαινε στο δικό του το χωράφι και γινότανε πάλι το σιτάρι.

Οι καλές ιδιότητες του Μάη είναι η δύναμη της βλάστησης, της γονιμοποίησης, της αναπαραγωγής. Αυτή την δύναμη οι άνθρωποι θέλουν να τη μοιράσουν με τη φύση, θέλουν να την προκαλέσουν και στον εαυτό τους. Φορείς της γονιμότητας είναι, βέβαια, οι γυναίκες. Γιαυτό και η πρωτομαγιά είναι στα περισσότερα μέρη γυναικεία γιορτή.

Οι γυναίκες κυλιόντουσαν στα δροσερά χορτάρια μάζευαν λουλούδια τα έβραζαν σε νερό και με αυτό λούζονταν. Με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να μεταδώσουν στον εαυτό τους τη δύναμη της φύσης.

Το ίδιο συμβαίνει και με το σύμβολο του Μάη το μαγιάτικο στεφάνι. Κρεμώντας το στην πόρτα του σπιτιού μας μεταδίδουμε με μαγικό τρόπο και στον εαυτό μας την δύναμη της φύσης. Έχουμε πάρα πολλούς τρόπους που φτιάχνεται το μαγιάτικο στεφάνι (κλαδιά που έχουν καρπό, λουλούδια, σκόρδα για τη βασκανία, άγρια χόρτα για μάγια κλπ).

ΠΗΓΗ :

Τσιαμήτρος Γιάννης

(Εκπ/κος-χοροδιδάσκαλος)

Έθιμα Πρωτομαγιάς

Τα έθιμα της Πρωτομαγιάς

Σε δεκάδες χώρες, η Πρωτομαγιά έχει και το χαρακτήρα της εξόδου στη φύση και εορτής, με την συλλογή ανθέων, το πλέξιμο στεφανιών, το γαϊτανάκι κι άλλα τοπικά έθιμα.

Ιστορική αναδρομή

Η Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα, τότε που οι εκδηλώσεις που γίνονταν είτε για τη Θεά Δήμητρα, είτε για τον Διόνυσο, είχαν σκοπό να γιορτάσει ο κόσμος τη γονιμότητα των αγρών, την καρποφορία της γης, την άνθιση της φύσης, το οριστικό τέλος του χειμώνα και τον ερχομό του καλοκαιριού.


Έθιμα στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα το πιο διαδεδομένο έθιμο την Πρωτομαγιά είναι η δημιουργία του πρωτομαγιάτικου στεφανιού από λουλούδια κομμένα από τους αγρούς.

Η συνέχεια του άρθρου στη σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

'Εθιμα Αγίου Γεωργίου

Έθιμα Αγίου Γεωργίου

Ο Άγιος Γεώργιος, αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία «Μεγαλομάρτυρας» και «Τροπαιοφόρος» είναι ένας από τους πιο αγαπημένους αγίους σε ολόκληρο των χριστιανικό κόσμο. Θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς και στην Ελλάδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα μας.

Η συνέχεια του άρθρου στη σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

Τα έθιμα της Κυριακής του Πάσχα

Τα Έθιμα της Κυριακής του Πάσχα

Οι θόρυβοι (βεγγαλικά, κροτίδες, μπαλωθιές) και το φως είναι τα δύο χαρακτηριστικά στοιχεία της Ανάστασης για τους λαογράφους. Το στοιχείο των θορύβων συσχετίζεται με τη διαδεδομένη στους λαούς δοξασία ότι τα βλαβερά και δαιμονικά πνεύματα διώχνονται με τους εκφοβιστικούς κρότους, ενώ στο φως της Αναστάσεως «αποδίδεται δύναμις, όχι μόνο αποτρεπτική των κακών, αλλά και γονιμοποιός» (Μέγας).

Στο πασχαλινό τραπέζι κυριαρχεί η μαγειρίτσα, το ψητό αρνί, το κόκκινο αυγό και το λαμπρόψωμο ή λαμπροκουλούρα.

Το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών συμβολίζει τη γέννηση. Όπως σπάει το τσόφλι και βγαίνει μία νέα ύπαρξη στο φως, έτσι για τους χριστιανούς συμβολίζει την Ανάσταση του Χριστού.

Ονομαστό είναι το Ρουμελιώτικο Πάσχα, με επίκεντρο τη Λειβαδιά, το Πάσχα της Τρίπολης, ενώ κάθε περιοχή με έντονο το κτηνοτροφικό στοιχείο γιορτάζει με ξεχωριστό τρόπο την ημέρα του Πάσχα.

Η συνέχεια του άρθρου στη σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

Μεγάλο Σάββατο - Ήθη και Έθιμα

Το Μεγάλο Σάββατο στην Ελλάδα: Έθιμα και παραδόσεις

Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί Εκκλησία θυμάται την κάθοδο του Ιησού στον Άδη. Τελείται ο εσπερινός του Μεγάλου Σαββάτου και λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου.

Βέβαια, η ταφή έγινε το απόγευμα της Μ. Παρασκευής, μετά την Αποκαθήλωση, ωστόσο η Εκκλησία έκρινε ορθό να αφιερώσει ιδιαίτερη μέρα προς τιμήν και μελέτη του μυστηριώδους αυτού γεγονότος.

Η συνέχεια του άρθρου στη σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.  

Μεγάλη Παρασκευή - Ήθη και έθιμα στην Πατρίδα μας

Μεγάλη Παρασκευή: Ήθη και έθιμα ανά την Ελλάδα

Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου.

Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής γίνεται η αποκαθήλωση όπου ο ιερέας κατεβάζει τον Εσταυρωμένο από τον Σταυρό και τον τυλίγει σε καθαρό σεντόνι ενώ από αργά το βράδυ της Μ Πέμπτης έχει στολιστεί ο Ιερός Επιτάφιος με άνθη της υπαίθρου που φέρνουν οι γυναίκες έτσι ώστε να τοποθετηθεί το Άγιο Σώμα του Κυρίου.

Το βράδυ γίνεται η λειτουργία της περιφοράς του Επιταφίου. Η περιφορά του Επιταφίου είναι το κυριότερο έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής.

Παλιά γινόταν ένας συναγωνισμός ανάμεσα στις ενορίες για το ποιος θα φτιάξει τον ομορφότερο στολισμό του Επιταφίου. Οι ενορίες συναντιώντουσαν κατά την περιφορά και στα νησιά έβαζαν τον επιτάφιο στην θάλασσα για να αγιάσουν τα ύδατα. Το έθιμο του περάσματος ακόμα καλά κρατεί. Όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να περάσουν από κάτω μία φορά για το καλό ενώ πίστευαν πως αν τα ζωηρά παιδιά περάσουν τρεις φορές θα φρονίμευαν. Τρεις φορές έπρεπε να περάσουν και οι άρρωστοι για να γίνουν καλά.

Η συνέχεια του άρθρου στη σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

Πασχαλιάτικες ευχές από το ΔΣ του συλλόγου μας για Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!!#Μένουμε Σπίτι# Βιώνουμε ένα διαφορετικό Πάσχα, που μας δίνει δύναμη για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κίνδυνο και να βρεθούμε πάλι όλοι μαζί αλώβητοι, γεροί, αγαπημένοι, χαμογελαστοί και με όνειρα για νέες δημιουργικές και χορευτικές στιγμές!

Συνταγή για τσουρέκι του Πάσχα

Πασχαλιάτικα τσουρέκια

Η παράδοση, θέλει να φτιάχνουμε το Πασχαλινό τσουρέκι τη Μ. Πέμπτη και να το στολίζουμε με κόκκινα αυγά.

Επειδή η μπογιά απ᾿ το αυγό, απλώνει στο τσουρέκι, μπορούμε , αν θέλουμε, να βάλουμε άβαφο, βρασμένο και να το αλλάξουμε μετά το ψήσιμο.

Πασχαλινό τσουρέκι

Υλικά για 2 τεμάχια

• 700 - 800 γραμ. αλεύρι δυνατό για τσουρέκι κοσκινισμένο

• 80 γραμ. νωπή μαγιά φούρνου

• 120 γραμ. χλιαρό γάλα

• 120 γραμ. χλιαρό νερό

• 4 φρέσκα αυγά

• 190 γραμ. λιωμένο βούτυρο γάλακτος

Η συνέχεια του άρθρου στη σελίδα Συνταγές από το κεντρικό μενού.

Έθιμα του Πάσχα από την Λέσβο

Το νησί της Λέσβου έχει όπως και οι περισσότεροι τόποι της Ελλάδας ιδιαίτερα έθιμα για τη Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα.

Τα λαζαράκια της Λέσβου.

Η κάθοδος του Χριστού στον Άδη:

Σε αρκετούς ναούς του νησιού, όπως στον Αγ. Θεράποντα στο κέντρο της Μυτιλήνης, γίνεται η αναπαράσταση της Καθόδου του Χριστού στον Άδη, ένα έθιμο που έρχεται από τις Βυζαντινές εποχές. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χριστός λίγο πριν αναστηθεί, κατέβηκε στον Άδη για να χαρίσει φως και αιώνια ζωή στους νεκρούς Έτσι, τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου, όταν όλη η πομπή με τους ιερείς και τον υπόλοιπο κόσμο, έχουν γιορτάσει την Ανάσταση στο προαύλιο του ναού και πρόκειται να επιστρέψουν στο ναό, διαδραματίζονται τα ακόλουθα: Κλείνει η κεντρική πύλη του ναού και στο προαύλιό του μένει όλη η πομπή με τον επικεφαλής κληρικό, ενώ μέσα στο ναό στέκεται κάποιος (συνήθως ένας ψάλτης). Ο επικεφαλής κληρικός αναπαριστά το Χριστό, ενώ ο άλλος αναπαριστά τον Αδη και γίνεται ένας διάλογος, ώστε να ανοιχτεί η πύλη του ναού. Με το που ανοίγει η πύλη, ο επικεφαλής κληρικός και όλη η πομπή μπαίνουν ορμητικά στο ναό, ψάλλοντας όλοι μαζί δυνατά το «Χριστός Ανέστη». Ένα συγκινητικό έθιμο που καθηλώνει τους πιστούς.

Οι κούνιες:

Το Πάσχα συνηθίζουνε να φτιάχνουν κούνιες με σκοινιά που δένουν ψηλά στα κλαριά των δέντρων. Παλιά, οι νέοι έφτιαχναν μια κούνια σε κάθε γειτονιά και κουνούσαν όλους όσοι κάθονταν και περίμεναν στη σειρά τραγουδώντας τραγούδια «της κούνιας». Για αντάλλαγμα, δέχονταν λαμπριάτικα κουλούρια. Όποια από αυτά τα κρέμαγαν στην κούνια. Στο τέλος η κούνια κατέληγε ολοστόλιστη. Tο παιχνίδι αυτό, ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά, κράταγε ως της Αναλήψεως.

Η συνέχεια του άρθρου στην σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού. 

Έθιμα του Πάσχα από την Κω

Τα Κώτικα έθιμα του Λαζάρου, της Μεγάλης Εβδομάδας, του Πάσχα και της Διακαινησίμου

(Γράφει ο κ. Βασίλης Σ. Χατζηβασιλείου, Νομικός-Ιστορικός Συγγραφέας)

Παλαιό έθιμο υπήρχε στο νησί της Κω τα δυο τελευταία Σάββατα της Σαρακοστής να κάνουν τα «λαζαράκια». Το πρώτο Σάββατο ήταν του «φτωχού» και τα δεύτερο, το κυρίως Σάββατο, ήταν του «πλούσιου» Λαζάρου. Τα λαζαράκια ζυμώνονται και πλάθονται με άσπρο σιταρένιο αλεύρι, που του δίνουν τη φόρμα σαβανωμένου ανθρώπου, μάκρους 20 με 30 εκατοστά. Δυο γαρύφαλλα παριστάνουν τα δυο μάτια του Λαζάρου, κάνουν τη μύτη τσιμπώντας το ζυμάρι για να εξέχει. Το Σάββατο του «φτωχού Λαζάρου» οι λάζαροι είναι «κουφοί», δηλ. από σκέτο ζυμάρι, ενώ το κυρίως Σάββατο του Λαζάρου οι λάζαροι είναι «γεροί», δηλ. έχουν γέμιση από σταφίδες και σησάμι καβουρδισμένο, ή αμύγδαλα κοπανισμένα και ζυμωμένα με ανθόνερο.

Η συνέχεια του άρθρου στην σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

Οι Λαζαρίνες της Αλεξάνδρειας - Ήθη και Έθιμα

Οι Λαζαρίνες, Αλεξάνδρεια, Ήθη και έθιμα

Εικόνα  Αναπαράσταση του εθίμου των Λαζαρίνων, Πάσχα 1964

Ένα από τα έθιμα της άνοιξης που τελούνταν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδος, όπως και στο Ρουμλούκι, ήταν οι Λαζαρίνες. Το έθιμο των Λαζαρίνων έκτος από το ότι ανάγγελλε την Ανάσταση του Λαζάρου, ανάγγελλε και το ξύπνημα, την ανάσταση της φύσης και τον ερχομό της άνοιξης. Το έθιμο αυτό, κατά πολλούς, έχει αρχαίες ρίζες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι ρίζες του εθίμου των Λαζαρίνων βρίσκονται στη γιορτή των αρχαίων Ανθεστηρίων. Άλλοι υποστηρίζουν ότι βρίσκονται στο θάνατο και την ανάσταση του Άδωνη και τέλος κάποιοι άλλοι στην άνοδο της Περσεφόνης κάθε άνοιξη στον επάνω κόσμο.

Οι Λαζαρίνες ήταν ολιγομελείς και αλλού πολυπληθείς ομάδες νεαρών κοριτσιών, που επισκέπτονταν με τη σειρά όλα τα σπίτια του χωριού τους και γειτονικά χωριά, τραγουδώντας ένα είδος καλάντων, τα "Λαζαρ’κά", που αναφέρονταν στον Λάζαρο, την κάθοδο του στον Άδη και την Ανάσταση του από τον Ιησού. Από αυτόν τον Άγιο, άλλωστε πήρε το όνομα του το συγκεκριμένο έθιμο αλλά και όσες κοπέλες συμμετείχαν σε αυτό. Εκτός από το τραγούδι του Λαζάρου, πολλές φορές οι κοπέλες τραγουδούσαν και εγκωμιαστικά τραγούδια για κάποια μέλη της οικογένειας κάθε σπιτιού που επισκέπτονταν.

Η συνέχεια του άρθρου στην σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

Μεγάλη βδομάδα - Ήθη και Έθιμα

Μεγάλη Εβδομάδα – ήθη & έθιμα

Η Μεγάλη Εβδομάδα, οδηγεί στο θρίαμβο της Ανάστασης, στο θάνατο του θανάτου τη νίκη της ζωής σηματοδοτώντας παράλληλα το τέλος του χειμώνα και την αρχή της Άνοιξης.

Τα ήθη και έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα, είναι βγαλμένα από τις ρίζες του πολιτισμού και τις διηγήσεις των γιαγιάδων, έθιμα που κάποια καλά κρατούν με το πέρασμα του χρόνου και κάποια άλλα καλούμαστε να τα αναβιώσουμε.

Στην Κεφαλλονιά λένε:

«Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μέρα.

Μεγάλη Τρίτη, μεγάλη κρίση.

Μεγάλη Τετάρτη, μεγάλο σκοτάδι.

Μεγάλη Πέφτη, δάκρυο πέφτει.

Μεγάλη Παρασκευή, θλίψη πολλή.

Μεγάλο Σαββάτο, χαρές γιομάτο.

Μεγάλη Λαμπρή, χάσκα μούσκα αυγό κι αρνί.»

Τη Μεγάλη Δευτέρα σε όλη την Ελλάδα, ξεκινούν οι ετοιμασίες στα σπίτια για τον εορτασμό του Πάσχα. Στα χωριά κυρίως, ασπρίζονται με ασβέστη οι αυλές και οι γλάστρες βάφονται κόκκινες. Επίσης, στις μέρες μας, τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν πολλοί την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουν το Μεγάλο Σάββατο.

Η συνέχεια του άρθρου στην σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

Γιατί σουβλίζουμε αρνί το Πάσχα

Γιατί σουβλίζουμε αρνί το Πάσχα 

Όλοι γνωρίζουμε και μάλλον ανυπομονούμε για το σούβλισμα του οβελία, την Κυριακή του Πάσχα, όμως στη πραγματικότητα γιατί το κάνουμε; 

Το σούβλισμα του οβελία την Κυριακή του Πάσχα αποτελεί ένα αγαπημένο έθιμο, προερχόμενο από το εβραϊκό Πάσχα, έχοντας άμεση σχέση με την έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο. Σύμφωνα με την εν λόγω παράδοση, πριν ξεκινήσουν για την μεγάλη έξοδο ο Θεός μέσω του Μωυσή, είπε στο πλήθος των Εβραίων να συγκεντρωθούν σε μικρές ομάδες και να θυσιάσουν όλες οι οικογένειες από ένα αρνί. Με το αίμα έπρεπε να βάψουν τους παραστάτες των θυρών των σπιτιών τους για να μην εξολοθρευτούν από τον άγγελο του Θεού, που εκείνο το βράδυ θα έφερνε τον θάνατο στα πρωτότοκα κάθε οικογένειας, που δεν θα είχε – με αυτό το αίμα του αρνιού – σημαδέψει την είσοδο του σπιτιού του. Μετά, το πλήθος ενός εκατομμυρίου Εβραίων βγήκε από την Αίγυπτο με εντολή του ίδιου του Φαραώ. Εκείνο το βράδυ της εξόδου, κάθε οικογένεια πρόσφερε ως θυσία στο Θεό ένα αρνί για τη σωτηρία όλου του λαού. Το έφαγαν, χωρίς να σπάσουν τα κόκαλά του, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα.

Η συνέχεια του άρθρου στην σελίδα Λαογραφία από το κεντρικό μενού.

Τα Λαζαράκια - συνταγή και ιστορία

Λαζαράκια – Σάββατο του Λαζάρου: Γιορτή, κάλαντα, έθιμα, συνταγή 

(άρθρο του Φανούρη Ευστράτιου – Θεολόγος/Κοινωνιολόγος)

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση, το Λαζαροσάββατο ο Ιησούς ανάστησε από τον Άδη τον εγκάρδιο φίλο του, το Λάζαρο. Έτσι το Σάββατο του Λαζάρου αποτελεί μια νεκραναστάσιμη εορτή που δεν είναι πένθιμη, αφού προοιωνίζει την Ανάσταση του Κυρίου και είναι εξαιρετικά σημαντική λίγο πριν την απαρχή της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών.

Η συνέχεια στην σελίδα Συνταγές από το κεντρικό μενού.

Έκτακτη Ανακοίνωση

Έκτακτη Ανακοίνωση

Αγαπητά μας μέλη και συγχορευτές,

Σεβόμενοι ότι το ανώτερο αγαθό είναι η υγεία αλλά και τις αποφάσεις της Πολιτείας, σας ενημερώνουμε με αίσθημα ευθύνης και καθαρά για προληπτικούς λόγους , ο σύλλογος μας ''Μνήμες Παράδοσης'' αναστέλλει την λειτουργία του για δυο βδομάδες από σήμερα Πέμπτη 12/03 έως Πέμπτη 26/03. 

Με το καλό να ανταμώσουμε την Πέμπτη 26/03 στο μάθημά μας. Θα σας ενημερώνουμε συνεχώς ανάλογα με τις εξελίξεις και την επανεκτίμηση τους.

Δεν ξεχνάμε να αγαπάμε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας, αλλά και να δείξουμε την απαιτούμενη ψυχραιμία και σύνεση.

Ευχόμαστε το ανώτερο καλό σε όλους και καλή μας αντάμωση και πάλι πολύ σύντομα.💔

Τσικνοπέμπτη στις Μνήμες

Ελάτε απόψε στις 9μμ στην αίθουσα των Μνημών για να φάμε, να πιούμε, να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε τσικνίζοντας σαν μια μεγάλη αγαπημένη παρέα.

Καλή Τσικνοπέμπτη.

Κοπή πίτας στις Μνήμες Παράδοσης

Αίθουσα των Μνημών Παράδοσης την Τρίτη 11/02 στις 8μμ.

Σας προσκαλούμε συγχορευτές, μέλη και φίλους του συλλόγου μας να γιορτάσουμε τη Νέα Χρονιά και το νέο ξεκίνημα του συλλόγου μας να είναι ακόμη πιο δημιουργικό και πετυχημένο !

Οι Μνήμες στην κοπή πίτας στην Μητρόπολη Ν. Ιωνίας

Το ΔΣ του συλλόγου μας παρέστη στη Μητροπολιτική Εορτή «Κοπή της Βασιλόπιττας» που ετελέστη την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020 στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νέας Ιωνίας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Χαλκηδόνας και Νέου Ηρακλείου

 κ.κ. Γαβριήλ.

Εκφράζουμε το σεβασμό μας και θερμές ευχαριστίες για την πρόσκληση.

Οι Μνήμες Παράδοσης Ν Ιωνίας χορεύει για την Unesco

Ο σύλλογος μας συμμετείχε στην εκδήλωση με τίτλο «Γιορτή Πολιτισμού» που διοργανώθηκε από τον Όμιλο Unesco Πειραιώς και Νήσων στο γήπεδο ΓΑΚ (Μελίνα Μερκούρη) στη Χαλκίδα , παρουσιάζοντας χορούς της Μακεδονίας !!!

Συγχαρητήρια στην χορευτική μας ομάδα ! Είναι το νέο δημιούργημα μας για το οποίο είμαστε υπερήφανοι !!!

Θερμές ευχαριστίες στο Όμιλο Unesco Πειραιώς και Νήσων για την τιμή που μας έκανε να μας προσκαλέσει στην εκδήλωση.

Μνήμες Παράδοσης -- Ένας χρόνος από τα εγκαίνια μας

Ανακοίνωση Μνημών Παράδοσης Ν. Ιωνίας

Αγαπητά μας μέλη

Τα μαθήματα των παραδοσιακών χορών θα ξεκινήσουν από την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2020 και ώρα 21:00.

Σιγά σιγά μετά την ξεκούραση και την ανεμελιά των Χριστουγεννιάτικων εορτών και διακοπών μπαίνουμε στο πρόγραμμά μας.

Τμήμα Αρχαρίων : Τρίτη 19:30-21:00 και Παρασκευή 20:30-22:00

Τμήμα Προχωρημένων: Τρίτη 21:00-22:30 και Πέμπτη 21:00-22:30

Καλή αντάμωση!

Οι Μνήμες στο Δημαρχείο Ν. Ιωνίας

Την αναβίωση των Χριστουγεννιάτικων εθίμων του Πόντου με το δρώμενο Μωμόγεροι ή Κοτσαμάνια ή Μαϊμούνια, τα πρωτοχρονιάτικα ποντιακά κάλαντα και μια σουίτα ποντιακών χορών παρουσιάσαμε στο Δήμο της Νέας Ιωνίας παρουσία της Δημάρχου κας Δέσποινα Θωμαίδου και δημοτικών συμβούλων.

Θερμές ευχαριστίες προς τη Δημοτική αρχή και τη Δήμαρχο Νέας Ιωνίας για την ένταξη της δράσης μας στο πρόγραμμα των χριστουγεννιάτικων δράσεων του Δήμου. Ευχαριστούμε τον Ποντιακό Σύλλογο "Σινώπη" για την συνεργασία αλλά και όσους συνετέλεσαν για την καλύτερη παρουσίαση παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες καθώς επίσης και τους μουσικούς μας που πλαισίωσαν την όλη παρουσίαση.

Οι Μνήμες με Μωμογέρια στο Γαλάτσι

Λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών παρουσιάσαμε την αναβίωση των Χριστουγεννιάτικων Εθίμων του Πόντου , στο Δημαρχιακό Μέγαρο του Δήμου Γαλατσίου χθες βράδυ 30/12/19, και ώρα 20:30 και δεν μπορέσαμε να την ταξιδέψουμε σε όλη την πόλη.

Η χορευτική ομάδα του συλλόγου μας έψαλε στη Δημοτική αρχή αλλά και στους παρευρισκόμενους τα ποντιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα , οι χορεύτριες μας παρουσίασαν μια σουίτα ποντιακών χορών και οι χορευτές μας το δρώμενο Μωμογέρια ή Κοτσαμάνια ή Μαιμούνια . Στο τέλος φιλέψαμε ποντιακά κεράσματα και ποτά όλους τους παρευρισκόμενους .

Θερμές ευχαριστίες στο Δήμο Γαλατσίου για την τιμή που μας έκανε να μας καλέσει στον εορτασμό των Χριστουγέννων και πολλές ευχές για Καλή δημιουργική Χρονιά !!!!