Διπλό Τικ Πόντου από την εκδρομή των Μνημών στην λίμνη Δόξα

 

Αφιερωμένο στην Πρωτοχορεύτρια που γιορτάζει σήμερα, την αγαπημένη μας Ιουλία.

Διπλό Τικ Πόντου από την εκδρομή των Μνημών στην λίμνη Δόξα

Αφιέρωμα στην εκδρομή των Μνημών στην λίμνη Δόξα

 Λίμνη Δόξα -- Οροπέδιο Φενεού -- Αγ. Γεώργιος -- Αγ. Φανούριος

Γλέντι στην ταβέρνα --- Χορός μέχρι τέλους

💗💗💗 Δάσκαλε σε ευχαριστούμε 💓💓💓

Οροπέδιο Φενεού -- Λίμνη Δόξα: Ένα ονειρεμένο αλπικό τοπίο, δύο ώρες από την Αθήνα

 

Οροπέδιο Φενεού -- Λίμνη Δόξα: Ένα ονειρεμένο αλπικό τοπίο, δύο ώρες από την Αθήνα

 

Το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου είναι προσβάσιμο μέσω μιας στενής λωρίδας γης, αλλά θα μεταμορφωθεί σε νησάκι εν καιρώ.

Η λίμνη Δόξα είναι η εξαίρεση του κλασικού κανόνα ότι το τρέιλερ είναι σχεδόν πάντα καλύτερο από την ταινία.

Σε αντίθεση με τις μεγάλες και πολλές φορές βαρετές ταινίες που δεν μπορούν να συναγωνιστούν το γρήγορο μοντάζ και τα best of των τρέιλερ, η λίμνη Δόξα στην Ορεινή Κορινθία ξεπερνά σε ομορφιά ακόμα και την πιο εντυπωσιακή φωτογραφία, το πιο καλογυρισμένο βίντεο.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να φτάσετε σε αυτό το μαγευτικό μέρος-παυσίλυπο της ψυχής. Είτε θα βγείτε στην έξοδο του Κιάτου από την Εθνική Αθηνών-Πατρών, είτε θα πάτε από το Δερβένι ή θα επιλέξετε να ανεβείτε από το Ξυλόκαστρο.

Το οροπέδιο Φενεού

 

Όποια διαδρομή και να επιλέξετε, είναι βέβαιο ότι θα αποζημιωθείτε -παρά τις στροφές που μπορεί να συναντήσετε- αφού κάθε φορά που θα αλλάζετε ταχύτητα, θα αλλάζει μαζί και το τοπίο. Προτιμήστε τις χαμηλές ταχύτητες, ώστε να γεμίσετε εικόνες.

Φτάνοντας στον Φενεό, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αισθανθείτε κάπως μικροί μπροστά στο μεγάλο οροπέδιο που εκτείνεται ανάμεσα στα βουνά Ζήρεια και Χελμό καθώς και στα 9 πανέμορφα χωριά που σχεδόν κυκλικά περιστοιχίζουν την περιοχή του Φενεού.

«Κορινθιακή Ελβετία» τον ονομάζουν κάποιοι αφού τα έλατα σε αυτό το υψόμετρο αλλά και τα πεύκα πιο χαμηλά, τον χειμώνα με τα πρώτα χιόνια, δίνουν στον επισκέπτη την αίσθηση ότι βρίσκεται σε ένα αλπικό τοπίο.

Οι ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στη συγκεκριμένη περιοχή, σε συνδυασμό με τη μορφολογία του εδάφους, δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για να φυτρώσουν και να αναπτυχθούν τα ξακουστά φασόλια και η φάβα Φενεού. Γίγαντες και φακές υψηλής διατροφικής αξίας, επανασυστήνονται στην ελληνική οικογένεια μέσα από ευφάνταστες συνταγές με τη σφραγίδα των παραγωγών του οροπεδίου.

Άποψη της Κοιλάδας Φενεού

Η λίμνη Δόξα

Η εκπάγλου καλλονής λίμνη Δόξα είναι τεχνητή και βρίσκεται σε υψόμετρο 900 μέτρων, στην καρδιά του Αρχαίου Φενεού. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με την δημιουργία ενός φράγματος μήκους 225 μέτρων στην κοίτη του χειμάρρου Δόξα που είχε σκοπό την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών της κοιλάδας του Φενεού. Έως τότε τα νερά του χειμάρρου ενώνονταν με τα νερά του ποταμού Όλβιου και πολύ συχνά πλημμύριζαν τη λεκάνη της πεδιάδας του Φενεού, καταστρέφοντας τις καλλιέργειες των παραγωγών.

Έτσι δημιουργήθηκε η λίμνη Δόξα, στα νερά της οποίας καθρεφτίζονται τα πολύχρωμα μεικτά δάση της Ορεινής Κορινθίας, δημιουργώντας μια μοναδική ψευδαίσθηση. Σημείο αναφοράς στο κέντρο της λίμνης, το πολυφωτογραφημένο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου.

Γύρω από τη λίμνη Δόξα υπάρχει δάσος με έλατα και βελανιδιές

Από τις όχθες της λίμνης Δόξα ξεκινά ένα από τα πιο όμορφα μονοπάτια της ορεινής Πελοποννήσου που περνάει μέσα από ένα πυκνό ελατοδάσος και φτάνει μέχρι την κορυφή της Ντουρντουβάνας στα 2.109 μέτρα. H κεφαλληνιακή ελάτη και τα μαυροπεύκα αποτελούν ιδανικό καταφύγιο για την άγρια ζωή της περιοχής. Εδώ, τα υδρόβια πουλιά και μικροπούλια δίνουν το ρυθμό, τα βατράχια, οι χελώνες, οι σαύρες, αλλά και τα ζαρκάδια, τα τσακάλια και τα αγριογούρουνα είναι κάποιοι μόνο από τους κατοίκους και τους επισκέπτες γύρω από τη λίμνη.

Στην βόλτα σας στη λίμνη θα συναντήσετε τους παραγωγούς της περιοχής οι οποίοι στήνουν από το πρωί την πραμάτεια τους και κερνάνε τους επισκέπτες μέλι, τυρί και προζυμένιο ψωμί.

Τι θα κάνετε

Για τους ρομαντικούς, ενδείκνυται μια βόλτα με άλογο κατά μήκος της λίμνης, σε μονοπάτια ή δασικούς δρόμους, το κολύμπι στα νερά της Δόξας, ακόμα και μια ποδηλατάδα -επιλέξτε το ηλεκτρικό για να μην κουραστείτε στην ανηφόρα- για να θαυμάσετε το τοπίο.

Για τους πιο δυναμικούς συστήνουμε τα mountain bike και τα ποδήλατα λίμνης.

Όταν κουραστείτε (και εδώ έρχεται το καλύτερο μέρος του ταξιδιού) επισκεφθείτε μία από τις τοπικές ταβέρνες στο Φενεό και δοκιμάστε καλομαγειρεμένα ντόπια κρέατα, πουλερικά, όσπρια από ντόπιες πρώτες ύλες.

Φεύγοντας να πάρετε μαζί σας οπωσδήποτε φασόλια βανίλιες Φενεού.

 

Πηγή: travel.gr

Έθιμα Μαϊου --- Μαγιάτικο στεφάνι

 

Έθιμα Μαϊου --- Μαγιάτικο στεφάνι

 

Μάϊος, Μάης, Καλομήνας, Λούλουδος, Τριανταφυλλιάς, Πράσινος, Φουσκοδέντρης, Πενταφάς, Κερασάρης

“Μάης άβρεχτος, χρονιά ευτυχισμένη”

Ο Μάιος πήρε την ονομασία του από τη ρωμαϊκή λέξη “Μαία”, όπως προφερόταν το όνομα της μητέρας του Ερμή Μαίας.

Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή Πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης με πανάρχαιες ρίζες, είναι το πρωτομαγιάτικο στεφάνι.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς συνδέεται με την ανθρώπινη χαρά για την άνοιξη και τη βλάστηση. Απότοκο των δοξασιών αυτών είναι το μαγιάτικο στεφάνι που φτιάχνεται από διάφορα άνθη και καρπούς και κρεμιέται στην πόρτα των σπιτιών.

Το μάζεμα των λουλουδιών για το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, ενισχύει στη σημερινή εποχή τις σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση, από την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί λόγω του τρόπου ζωής των σύγχρονων πόλεων.

Στα μέρη της Μικράς Ασίας, σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά. Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ – Γιαννιού του Θεριστή και τότε, το καίγανε στις φωτιές του αγίου.

Στα Δωδεκάνησα, μαζεύουν ένα λουλούδι που το λένε “ανοιχτομάτη” και πιστεύουν πως όποιος το έχει είναι πάντα γερός και τυχερός.

Το αμίλητο νερό

Σε νησιά του Αιγαίου την Πρωτομαγιά, τα κορίτσια σηκώνονταν την αυγή και έπαιρναν μαζί τους τα λουλούδια, που είχαν μαζέψει από την παραμονή και πήγαιναν στα πηγάδια να φέρουν το «αμίλητο νερό» (αμίλητο γιατί το κουβαλούσαν χωρίς να μιλούν). Όταν το έφερναν στο σπίτι, πλένονταν όλοι με αυτό.

Η Πρωτομαγιά των αγροτών

Οι αγρότες φτιάχνουν το Μάη τους με πρασινάδες, καρπούς, σκόρδο για τη βασκανία και αγκάθι για τον εχθρό.

Στις περιοχές της Σμύρνης, την παραμονή της Πρωτομαγιάς, οι αγρότες πήγαιναν στην εξοχή, για να κόψουν οτιδήποτε είχε καρπό: σιτάρι, κριθάρι, σκόρδα, κρεμμύδια, κλαδιά συκιάς με τα σύκα, κλαδιά αμυγδαλιάς με τα αμύγδαλα, κλαδιά ροδιάς με τα ρόδια.

Στην Αγιάσο της Λέσβου, φτιάχνουν στεφάνια από όλα τα λουλούδια και βάζουν μέσα “δαιμοναριά”, άγριο χόρτο με πλατιά φύλλα και κίτρινα λουλούδια για να δαιμονίζονται οι γαμπροί.

Στη Σέριφο, από το βράδυ της παραμονής, κρεμούν στην πόρτα ένα στεφάνι από λουλούδια τσουκνίδες, κριθάρι και σκόρδο.

Το Μαγιόξυλο

Σε χωριά της Κέρκυρας, οι κάτοικοι περιφέρουν έναν κορμό κυπαρισσιού, σκεπασμένο με κίτρινες μαργαρίτες που γύρω του έχει ένα στεφάνι με χλωρά κλαδιά.

Με το μαγιόξυλο αυτό, οι νέοι εργάτες ντυμένοι με κάτασπρα παντελόνια και πουκάμισα και κόκκινα μαντήλια στο λαιμό βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδώντας το Μάη.

Το Πήδημα της φωτιάς

Νέοι και γυναίκες μεγάλης ηλικίας μαζεύονται την παραμονή της Πρωτομαγιάς, μόλις δύσει ο ήλιος και ανάβουν φωτιές με ξερά κλαδιά που έχουν συγκεντρώσει αρκετές μέρες πριν. Όσο η φωτιά είναι αναμμένη οι γυναίκες χορεύουν κυκλικούς χορούς γύρω από τη φωτιά και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά.

Τα νέα παιδιά, αφού βρέξουν τα μαλλιά και τα ρούχα τους, πηδούν πάνω από τις φωτιές σαν μία συμβολική πράξη που αποσκοπεί στο να διώξει τον χειμώνα και την αρρώστια. Στην συνέχεια όλοι παίρνουν έναν δαυλό από φωτιά και την πηγαίνουν στο σπίτι τους για να φύγουν όλα τα κακά.

Υπάρχουν και άλλα πολλά έθιμα της Πρωτομαγιάς που γιορτάζονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας: το Μαγιόπουλο, το οποίο ονομάζουν ακόμα Φουσκοδένδρι ή Ζαφείρη, γιορτάζεται στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία, το έθιμο του Κλήδωνα (είδος λουλουδιού) στο δήμο Κόζιακα, το έθιμο της πιπεργιάς στην Εύβοια, τα Ξόρκια της Πρωτομαγιάς για το διώξιμο των φιδιών στην Ήπειρο, κ.λπ.

 

Πηγή : messinialive.gr

Το τρελό νερό -- Ένα παραμύθι για την Παράδοση

 

Τό τρελό νερό.

 

Μια φορά,λέγει ο μύθος,ήτανε ένας σουλτάνος καλός και δίκαιος κι ήτανε και αστρολόγος.Μια μέρα ο βεζύρης λέγει του σουλτάνου πως είδε κάποια σημάδια στον ουρανό,πως θα βρέξει στον κόσμο ένα τρελό νερό και πως όποιος το πιει αυτό το νερό,θα τρελαίνεται και πως όλοι οι άνθρωποι που ζούνε στην επικράτειά τους θα το πιούνε και θα χάσουνε τα λογικά τους και δεν θα νιώθουνε πια τίποτα΄μήτε τι είναι σωστό και τι ψεύτικο,μήτε τι είναι καλό και τι είναι κακό,μήτε τι είναι νόστιμο και τι είναι άνοστο,μήτε τι είναι δίκιο και τι είναι άδικο.

Σαν τ΄άκουσε αυτά τα λόγια ο σουλτάνος,γυρίζει και λέγει στο βεζύρη:

-”Αφού θα τρελαθεί όλος ο κόσμος ,πρέπει να κοιτάξουμε να μην τρελαθούμε κι εμείς,γιατί αλλιώς πώς θα τους κρίνουμε με δικαιοσύνη;”

Toυ λέγει ο βεζύρης πως ο λόγος του είναι σωστός και πως θα ΄πρεπε να προστάξει να μαζέψουνε από το καλό νερό που πίνανε και να το φυλάξουνε μέσα στις στέρνες,για να μην πίνουνε από το χαλασμένο και κρίνουνε παλαβά κι άδικα,μα δίκια όπως έχουνε χρέος.Έτσι κι έγινε.

Σε λίγον καιρό έβρεξε στ΄αλήθεια και το νερό ήτανε νερό τρελό και τρελαθήκανε όλοι οι άνθρωποι και δεν γνωρίζανε οι καημένοι τι τους γίνεται κι είχανε το ψεύτικο για αληθινό,το κακό για καλό,το άδικο για δίκιο.Μα ο σουλτάνος κι ο βεζύρης πίνανε από το καλό νερό που είχανε φυλαγμένο και δεν τρελαθήκανε,αλλά κρίνανε τον κόσμο με δικαιοσύνη.Μα ο κόσμος τα΄βλεπε ανάποδα και δεν ήταν ευχαριστημένος από την κρίση του σουλτάνου και του βεζύρη και φωνάζανε πως τους αδικούνε και κοντεύανε να σηκώσουν επανάσταση.

Μετά καιρό,σαν είδανε κι αποείδανε ο σουλτάνος κι ο βεζύρης χάσανε το κουράγιο τους και λέγει ο σουλτάνος στο βεζύρη:

-”Τούτοι οι φουκαράδες αληθινά χάσανε τα φρένα τους και τα βλέπουνε όλα ανάποδα κι όπως πάμε μπορεί και να μας σκοτώσουνε, επειδή θέλουμε να τους κρίνουμε με δικαιοσύνη για να ευτυχήσουνε.Το λοιπόν,βεζύρ εφέντη,άιντε να χύσουμε το καλό νερό από τις στέρνες και να πιάσουμε να πίνουμε κι εμείς από το τρελό νερό,για να γίνουμε σαν κι αυτούς και τότε θα μας καταλαβαίνουνε και θα μας αγαπάνε”.Έτσι κι έγινε.Ήπιανε κι αυτοί από το παλαβό νερό και τρελαθήκανε και κρίνανε τρελά και άδικα κι ο κόσμος απόμενε ευχαριστημένος και πολυχρονίζανε το σουλτάνο”.

Θαρρώ,λέει, πως κάτι παρόμοιο γίνεται και σήμερα στον τόπο μας.Εμείς όμως δε θα χύσουμε το λίγο νερό που είναι ακόμα φυλαγμένο μέσα στη στέρνα της παράδοσης.Μα θα πίνουμε απ΄αυτό το καλό νερό και θα καλούμε να πιούνε κι οι άλλοι Έλληνες,που τους ξεραίνει ο λίβας της ξενομανίας.Να πιούνε και να δροσιστούνε από το νερό που βγαίνει από την πέτρα,από το καλό και τ΄αθάνατο νερό μας,από το “ύδωρ το ζων”.

Πηγή  κυρ  Φώτης Κόντογλου, Ευλογημένο Καταφύγιο