Έθιμα για την Κυριακή του Πάσχα και την Δευτέρα του Πάσχα

Έθιμα για την Κυριακή του Πάσχα και την Δευτέρα του Πάσχα

Τη Δευτέρα του Πάσχα το έθιμο του Άη Γιώργη στην κοινότητα Νεστάνης Αρκαδίας

Τη Δευτέρα του Πάσχα, στις 9 το πρωί, πραγματοποιείται το έθιμο του Άη Γιώργη στη Νεστάνη του δήμου Τρίπολης.

Ο Άη Γιωρήτες, άνδρες και γυναίκες, ανεβαίνουν στην κορυφή του σπουδαίου βράχου του Γουλά ντυμένοι με την τοπική φορεσιά και κρατούν γκλίτσες, στολισμένες με λουλούδια και αγριοσέλινο.

“Μέσ’ του Γουλά τ’ αλώνι”, στήνουν τον πρώτο χορό, τραγουδώντας. Αμέσως μετά, στις 10.30, κατεβαίνουν τραγουδώντας από το Γουλά, περνούν από το ιστορικό Μοναστήρι της Γοργοειπηκόου και φτάνουν στην πλατεία της Νεστάνης, όπου και στήνουν τον τελευταίο τους χορό.

Σαϊτοπόλεμος, Καλαμάτα

Ένα από τα πιο παλιά πασχαλινά έθιμα στην Μεσσηνία με επίκεντρο την πόλη της Καλαμάτας είναι ο Σαϊτοπόλεμος. Ένα έθιμο με ρίζες από την επανάσταση του 1821 το οποίο αναβιώνει κάθε Κυριακή του Πάσχα στην Καλαμάτα και λίγες άλλες περιοχές της Μεσσηνίας, όπως η Εύα, ο Άρις και η Θουρία. Κάθε χρόνο μετά την Καθαρή Δευτέρα διάφορες ομάδες που αποκαλούνται “Μπουλούκια” αρχίζουν την προετοιμασία τους.

Ανήμερα του Πάσχα, στις 20.00, στο βόρειο πάρκινγκ του Νέδοντα, τα μπουλούκια των σαϊτολόγων πραγματοποιούν το σαϊτοπόλεμο. Το έθιμο προήλθε από μια ευφυή χρήση των Ελλήνων στον απελευθερωτικό πόλεμο του 1821, ως ένα είδος εκφοβισμού του ιππικού των Τούρκων. Αρχικά ήταν αυτοσχέδιες κατασκευές, όπου με χρήση μπαρουτιού τοποθετημένο σε αδειασμένο καλάμι, απελευθέρωναν ισχυρή φλόγα από την μια πλευρά που τρομοκρατούσε τα υποζύγια των Τούρκων ιππέων. Μετά το πέρας του πολέμου αυτές οι αυτοσχέδιες κατασκευές εξελίχθηκαν και μετατράπηκαν στο γνωστό έθιμο του Σαϊτοπόλεμου.

Τη Δευτέρα του Πάσχα, στις 20.30, στην Τοπική Κοινότητα Αιθαίας (κεντρική πλατεία) λαμβάνουν χώρα τα έθιμα του Σαϊτοπόλεμου και το κάψιμο του Ιούδα.

Ο «Νεκρός» Ζαφείρης, Ήπειρος

Την Κυριακή του Πάσχα και καθ’όλη τη διάρκεια της Άνοιξης στην Ήπειρο αλλά και σε κάποια μέρη της Μακεδονίας αναβιώνει το έθιμο του Ζαφείρη. Το όνομα δεν είναι σταθερό και μπορεί και να συναντηθεί ως Μαγιόπουλο ή ακόμα και Φουσκοδέντρι.

Το έθιμο αυτό είναι ουσιαστικά ένα παιδικό παιχνίδι και την αναβίωση του. Το παιδί που έχει το ρόλο του Ζαφείρη παριστάνει το νεκρό, ενώ τα υπόλοιπα μαζεύουν λουλούδια και φύλλα. Τον στολίζουν και παράλληλα τον μοιρολογούν κρατώντας στα χέρια τους καλάμια αντί για λαμπάδες. Στο τέλος του μοιρολογιού, όλα τα παιδιά μαζί φωνάζουν «Σήκου Ζαφείρη, Σήκου!» και ο «νεκρός» ανασταίνεται από το στολισμένο με λουλούδια κρεβάτι του και τα κυνηγά φωνάζοντας και γελώντας. Αλίμονο στον άτυχο που θα πιάσει ο αναστημένος Ζαφείρης, γιατί θα είναι ο «νεκρός» της επόμενης χρονιάς ή του επόμενου γύρου.

Πηγή : ertnews.gr