Τετάρτη 13 Μαρτίου 2019

Παραδοσιακό τριήμερο στην Χωριστή και Δράμα





Τα 30 μέλη και οι φίλοι συνοδοί των Μνημών Παράδοσης Ν Ιωνίας πέρασαν ένα απίστευτο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας στις όμορφες Χωριστή και Δράμα.

Πρώτα πρώτα ένα 12ωρο ακούραστο ταξίδι με τον καταπληκτικό οδηγό Τάσο, που αν και Παναθηναικός ήξερε όχι μόνο από τιμονιές σωστές, αλλά και από μουσική, παίζοντας αμέτρητα σουξέ λαικά κατά κύριο λόγο, φτιάγνοντας όλων το κέφι. Πήγαμε και γυρίσαμε και δεν το καταλάβαμε. Χαμογελαστός, με χιούμορ, γλεντζές και συζητήσιμος δεν μας χάλασε χατήρι.

Η διαδρομή τέλεια με συννεφιά, σχεδόν ζεστό καιρό, κάπου κάπου με χαμηλή νέφωση, πήγε με τα νερά μας μέχρι την βόρεια συμπρωτεύουσα μας, την Θεσσαλονίκη , που ήταν βουλιαγμένη σε κίνηση - κυκλοφοριακή και μη - υγρασία και πυκνή ομίχλη. Μπουσουλώντας ψάχνοντας και κουτουλώντας ο ένας τον άλλον σαν συγκρουόμενα του Λούνα Παρκ, περπατήσαμε, στριμωχθήκαμε, φωτογραφηθήκαμε, φάγαμε και φεύγοντας τσουπ βγαίνει ήλιος λαμπερός στην πλάτη μας που μας συντρόφευσε μέχρι την ωραία αλλά και σχετικά άδεια Δράμα.

Εεεεεεεεεε που είναι οι κόρνες, που οι χειρονομίες, τα λόγια ... αγάπης ανάμεσα στους οδηγούς, που τα διπλοπαρκαρίσματα, που τα μιλιούνια κόσμου να πηγαίνουν και να έρχονται ασταμάτητα. Τίποτα. Ένα ήσυχο κέντρο πόλης σχετικά καθαρό και φροντισμένο, φυσικά μπροστά στην Αθήνα, όλα τα άλλα μέρη λάμπουν στα μάτια μας. Κατεβαίνουμε από το πούλμαν και να τρία ζεστά εγκάρδια αβίαστα χαμόγελα, της Προέδρου του συλλόγου που μας κάλεσε και των Ελένη - Μανώλη χοροδιδασκάλων. Μας σκλάβωσαν από την πρώτη στιγμή.

Το ξενοδοχείο άψογο, καθαρό, φροντισμένο με προσωπικό χαμογελαστό, γρήγορο, φιλικό όσο και ικανό. Τα σκαλιά μαρτύριο ο γολγοθάς ανεβαίνοντας η καθοδος στον Άδη κατεβαίνοντας -οι επιτήδειοι ονόματα δεν λέω Μανώλη και Τζένη Πάντα μονοπωλούσαν το μικρό νευρικό και απότομο ανελκυστήρα με τις ώρες... - , το νερό κυριολεκτικά πότε κρύο πότε ζεστό .. Σκωτσέζικο ντους κάθε φορά σφίξανε τα κρέατά μας... Ωστόσο ησυχία και ύπνος βαθύς. Πρωινό δεν έχουμε λόγια ή καλύτερα να είχαμε και άλλες μασέλες. Μας έπαιρνε ένα τρίωρο να χωνέψουμε. Και τυπικά Αγγλικό και παραδοσιακά Ευρωπαικό και μπουγάτσα και κρουασάν με μερέντα και νηστίσιμα και και και.

Και πάμε με τον Βαζελάκο τον Τασούλη στο Σαββατιάτικο μαγαζί για το γλέντι. Τι να μας πουν εμάς τα γλέντια της Β. Ελλάδας και οι αντίστοιχοι μουσικοί της όταν έχουμε πάει σε κέντρα ΑΑΑ και έχουμε απολαύσει επαγγελματίες μουσικούς της κλάσης του Γευγελή, του Μαρινάκη του Παυλόπουλου, του Τασούλα, του Κωτσίνη, του Πετρολούκα και τόσων άλλων... ΕΚΠΛΗΞΗ !!!!
Κούνια που μας κούναγε. Το μαγαζί φανταστικό σε χώρο, φωτισμό, μέγεθος πίστας, φαγητό με επιλογή κύριου πιάτου ,,, πως είπες??? σνίτσελ, μπιφτέκια, μπριζόλα, σουβλάκια ή σουντζουκάκια?? Πόσα αστέρια Μισελέν έχεις μάτια μου?? Νέα Υόρκη είμαστε ή εις τας Παρισίους? Η εξυπηρέτηση γρήγορη και επαγγελματική. Η ακουστική του χώρου ικανοποιητική αλλά οι μουσικοί  ΆΠΑΙΧΤΟΙ !!! Ζουρνάδες, νταούλια, κλαρίνα, τρομπέτες Άπαιχτα!!! Λες και έπαιζαν από τον Παράδεισο. ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Χορός ατέλειωτος, κέφι πηγαίο. Μακεδονία, Θράκη Ρωμυλία, τα πάντα. Ζεστάθηκαν οι καρδιές μας. Με το ζόρι φύγαμε, δεν είχαμε χορτάσει ζουρνά ακόμα. Ένα μπράβο στον χοροδιδάσκαλο Μανώλη που σε κάποιο σημείο για να ξεκουράσει την βασική ορχήστρα ανέβηκε και έπαιξε ωραίους Θρακιώτικους σκοπούς και μελωδίες.

Κυριακή πρωί. Ήλιος, λαμπρή ημέρα. Σιγά μην είχαμε πάρει αντιηλιακό μαζί μας. Μέχρι το τέλος της μέρας κάποιοι από εμάς ήταν το ίδιο σκουρόχρωμοι με κάποια από τα άκρως ταλαντούχα μέλη της χθεσινής ορχήστρας υπερ-μουσικών... Όλα οργανωμένα άψογα. Παρέλαση με τα άλλα χορευτικά, μίνι πρόβα με μουσικούς, παράσταση πάνω στις ελαφρώς άβολες πλάκες Καρύστου της ευρύχωρης πλατείας της Χωριστής εξ ου και τα χορευτικά μας λαθάκια... και μετά φοβερά χορταστικό φαί προσφορά του ντόπιου συλλόγου και μίνι γλέντι με τα άλλα χορευτικά.

Ξεκούραση πίσω στην Δράμα, καφέ σε Μιγκέλ κατάστημα παρακαλώ με δυο ντόπιους, δυο Ρώσους Ντα Ντα και έναν Κινέζο...μα παντού Κινέζοι βρε παιδάκι μου και μετά σεμινάριο ντόπιων χορών της Δράμας στο πνευματικό κέντρο της πλατείας της Χωριστής από τον Μανώλη τον χοροδιδάσκαλο, που οι γνώσεις του, η αγάπη του για την Παράδοση και η γλυκύτητα της προσωπικότητας του ξεπερνούν κατά πολύ την νεαρή του ηλικία. Μας κέρασαν και γλυκό κόκκινο κρασί με κάτι πιροσκί με πατάτα. Πεντανόστιμα όπως και το μάθημα του Μανώλη και η σύντομη ομιλία για το χωριό, την ιστορία και την δράση του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου από την ακούραστη Πρόεδρο του συλλόγου (μα ούτε ανάσα δεν έπαιρνε).

Το βράδυ της Κυριακής τελείωσε στον Μύλο ένα μαγαζί κοντά στην κεντρική πλατεία της Δράμας όπου με ελληνικούς και ξένους ήχους ποπ μουσικής μεταμφιεσμένοι, μασκαράδες και μη χορέψαμε και διασκεδάσαμε μέχρι το ξημέρωμα. Να γιατί πολλοί από μας έχασαν το πρωινό της Κ. Δευτέρας και έψαχναν μπουγατσάδικα μετά. Ακόμα μια ηλιόλουστη ημέρα, που έκανε την βόλτα στο κεντρικό πανέμορφο αν και λίγο αφρόντιστο πάρκο της Δράμας και τα νηστίσιμα εδέσματα από το κέντρο Νησάκι, πινελιές μεγάλου ζωγράφου. Αναμνηστικές φωτογραφίες, πακετάρισμα, ξανά με τον Τασούλη και το πούλμαν και επιστροφή στην πολύβουη Αθήνα εν μέσω χορών, τραγουδιών, ενδιαμέσων στάσεων για καφεδάκι και ... Ν Ιωνία.

Συνολικά μια αξέχαστη εκδρομή. Η φιλοξενία των ντόπιων, των Χωριστιανών, η έμφυτη ευγένεια τους, οι τρόποι τους, η άριστη οργάνωση τους, το πόσο μας αγαπήσαμε, το πόσο τους λατρέψαμε, τα έθιμά τους, οι χοροί τους, το κέφι τους, έκαναν αυτό το τριήμερο μαγικό. Πονέσανε το πόδια μας αλλά μεγάλωσαν οι καρδιές μας για να χωρέσουν τόση ομορφιά και καλοσύνη. Σας ευχαριστούμε !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πρωταπριλιά: Γιατί λέμε ψέματα σήμερα; Τι ισχύει με το έθιμο στην Ελλάδα

Πρωταπριλιά: Γιατί λέμε ψέματα σήμερα; Τι ισχύει με το έθιμο στην Ελλάδα Κάθε χρόνο σαν σήμερα 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο με τα ψέματα. ...